ഞാന് താമസിക്കുന്ന ഗ്രാമത്തില് , വേനലാരംഭത്തില്, 'ജന്തുജീവിസ്നേഹി(ത)'യായ എന്റെ ജര്മന് വൃദ്ധയയല്ക്കാരി പോലും പൂന്തോട്ടപ്പുല്ത്തകിടിയിലെ ഒച്ച് ശല്യം മൂലം പരിഭവപ്പെട്ടുവെങ്കിലും അവയില് ഒന്നിനെപ്പോലും കൊല്ലാന് അനുവദിച്ചില്ല.
ഈ ഗ്രാമക്കാര് മുഴുവന് ഒച്ച് സ്നേഹികള് ആയതുകൊണ്ടാവണം 2 മാസത്തിനുള്ളില് എന്റെ ഔദ്യോഗികവസതി പരിഷ്കരണം നിര്വഹിച്ചു
അതില് കുടിയിരുത്തും എന്ന് വീരവാദം മുഴക്കിയിട്ടും ഞാന് സ്ഥലം മാറ്റം കിട്ടിപ്പോയാലും പണി തുടങ്ങുക പോലുമില്ല എന്ന മട്ടില് 2 മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒച്ചുകളെ ഏല്പ്പിച്ച പ്ലാന് ഗ്രാമത്തലവന്റെ വാതില്പ്പടിക്കല് പോലും എത്തിചേരാത്തത് . ഇന്ത്യന് സര്ക്കാരോഫിസുകളുടെ ആരാധ്യജീവിയും ഔദ്യോഗിക ജീവിയുമായ ആ ഒച്ച് എനിക്ക് അരോചക ജീവിയായതുകൊണ്ടാകാം സായാഹ്ന ഭക്ഷണത്തിനിരുന്ന ഏഷ്യന് ഹോട്ടലിലെ A4 പേപ്പര് ക്ഷാമത്തിനിടയിലും പേപ്പര് നാഫ്കിന്റെ ഒരു കഷണം തന്നെ ഇത് കുറിക്കാന് അധികമായിതോന്നിയത്.
ഒച്ചുകളെ , ഒച്ചയനക്കമുണ്ടാക്കി നിങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നില്ല ഞാന്!
No comments:
Post a Comment